Kejohanan Tenis

Kenapa malam ni gue rasa cemas ?? Gue tengok tv..gue rasa cemas.Gue tengok gambar pemandangan menghijau,gue rasa cemas.Gue tengok animal planet,gue rasa cemas.Gue tengok gambar berahi pun gue rasa cemas.Gue tengok raket tenis,terus gue mengigil.Dah lama sangat gue bersara.Kalau congak congak...dah 1o tahun dah gue bersara dari peringkat semi-pro. Walaupun lecturer subjek curriculum gue ada kata gue still ada "touch" , gue kurang berkeyakinan. Sebab dalam kelas gue banyak bebudak pukul bola macam tangkap pepatung.Tak heranlah gue nampak menyerlah.

Ini bukan main main.Gue cemas.Rasa nak tarik diri,gue tak sampai hati sebab gue dah banyak menyusahkan orang untuk masukkan nama gue dalam tournament ni.Gue tak target goal tinggi tinggi.Gue tak harap untuk dapat layak dalam peringkat kumpulan apatah lagi untuk memegang medal .Gue tah harap. Gue just harap kepala gue tak kena smash dengan bola aja. Gue cemas.Memang gue tahu ada juga bebudak suam suam kuku turut serta , tapi dalam bab bab percaturan lawan ni,gue rasa nasib sentiasa jeles ngan gue.Sejak zaman gue mula berkecimpung dengan sukan tenis lagik.1st round dah kena jumpa Champion.Memang gue masak.Last time masuk badminton pun,gue ditemukan dengan tuan ex-Vice President Kelab badminton. (refer sini) Masak.Masak.

Apapun,gue takkan mengalah.Walaupun cemas , lawan tetap lawan.Akan gue repeat lagu tema bola sepak perlis buat pembakar semangat disusuli lagu fikirkan boleh.Gue boleh! Takkan gue takleh dapat sikit point? takkan gue tak dapat kasi lawan gue mengah? takkan gue nak kasi umpire game gue kerja mudah ? gue sure gue boleh..! Gue dah beli pisang setandan, 100plus dan juga bersenam di Gym untuk menghadapi perlawanan esok.Gue boleh!...

Tapi bila terbayang stroke stroke bebudak kelab tenis semalam...gue down .... !

jangan esok gue cenggini sudah...